خودگردانی یا خود بسندگی استارتاپ(Bootstrapping)
علیرغم رویای برخی کارآفرینان برای جذب سرمایه گذاران خطر
پذیر، 99 درصد از صاحبان مشاغل به تنهایی با چالش های پیش روی استارتاپ ها مبارزه
می کنند.خودگردانی، به توصیف
مرحله ای از رشد استارتاپ میپردازد که در آن کارآفرین صرفا با اتکا به سرمایه های
خود، مراحل رشد را طی می کند. برخی از استارتاپ ها از ابتدای راه اندازی به صورت
خودگردان کار خود را شروع می کنند اما همه ی استارتاپ ها روزی به جذب سرمایه نیاز
دارند و اعمالی که استارتاپ تا قبل از جذب سرمایه انجام می دهد، خود گردانی نامیده
می شود. به عبارت ساده تر خودگردانی در هر استارتاپ به مرحله ای گفته می شود که
بنیانگذاران باید بدون دریافت سرمایه ی اضافی رشد کسب و کار خود را شروع کنند. در
این مرحله استارتاپ ها باید هزینه های خود را به حداقل برسانند. همچنین شما به
عنوان کارآفرین ضروری است که سرمایه باقی مانده خود را برای جذب مشتری و
اعتبارسنجی صرف کنید. کارآفرینان در مرحله ی خودگردانی برای افزایش سرمایه شرکت از
طریق سرمایه گذار جدید یا تسهیلات اقدام نمی کنند بلکه برای موفقیت و تداوم چرخه
استارتاپ به پس انداز شخصی، حقوق صاحبان سهام، اصول لین استارتاپ و استفاده از
خدمات و سرویس های رایگان بسنده می کنند. استارتاپ هایی که از ابتدا ماهیت
خودگردانی دارند بهصورت شخصی نگه داشته می شوند و نیازی به انتشار سهام ندارند.
همچنین به بنیانگذاران این امکان را می دهد تا در مورد محصول یا خدمات خود را
بیشتر مورد آزمایش قرار دهند، زیرا آنها فشار سرمایهگذارانی که به دنبال نتیجه
گیری در بازده کوتاه مدت هستند را ندارند. خودگردانی جز حساس ترین مراحل رشد و
تداوم حیات استارتاپها است. استارتاپها نباید از مشکلات و چالش های پیش رو دلسرد
شوند زیرا همه ی ایده های ناب در روزهای اوّل سخت و غیرقابل اجرا به نظر می رسند.