هر کارآفرینی برای توسعه موفق محصول خود، با یک چالش مهم روبرو است. اینکه تصمیم بگیرد چه زمانی بر روی استراتژی های خود استقامت و چه زمانی تصمیم به چرخش بگیرد. کارآفرینان همواره باید از خود یک سری سؤالات به ظاهر ساده بپرسند. آیا پیشرفت استارتاپ در این مرحله برای اثبات فرضیه اصلی استراتژیک ما صحیح است؟ آیا استارتاپ نیاز به ایجاد تغییر اساسی دارد؟ آیا باید تصمیم به چرخش بگیریم؟

برای استارتاپ ها هیچ چیز خطرناک تر از پافشاری و ماندگاری در تصمیمات اشتباه نیست. استارتاپی که نمی تواند بر اساس بازخورد از بازار، استراتژی های خود را در مسیر چرخش و تغییر جهت قرار دهد در حالت سکون خود باقی می ماند. این سکون استارتاپ  نه منجر به رشد و نه باعث از بین رفتن آن می شود. غرور و پافشاری کارآفرینان بر اجرای استراتژی های خود باعث نتیجه گیری های نادرست می شود. کارآفرینان در زمان راه اندازی استارتاپ خود اغلب با فرضیه های نامشخص روبرو هستند. احتمال عدم شکست در این شرایط غیرممکن است. استارتاپ بدون شکست، انگیزه ای برای شروع تغییرات اساسی یا چرخش نخواهد داشت. بسیاری از کارآفرینان از اینکه متوجه شوند استراتژی آن ها نیاز به چرخش یا تغییر جهت داشته باشد، می ترسند. اذعان به عدم موفقیت بزرگترین ترس کارآفرینان این نیست بلکه ترس واقعی آن ها این است که بدون اینکه فرصتی واقعی برای اثبات استراتژی مورد نظر فراهم شود، آن را اشتباه تلقی کنند. کارآفرینان باید با ترس های خود روبرو شوند. اغلب کارآفرینانی که از شهرت بالایی برخوردارند، به دلیل اینکه به عنوان یک برند معروف فعالیت می کنند، با این مشکل مواجه می شوند. تصمیم‌گیری برای چرخش نیاز به یک ذهنیت روشن و عینی دارد. استارتاپ ها باید به روش ساختاری مورد بررسی قرار گیرند. یکی از راه های کاهش این چالش برنامه ریزی برای جلسات است. کارآفرینان همواره باید طی جلساتی عملکرد ساختاری استارتاپ خود را مورد بررسی قرار داده و با ذهنیت شفاف نسبت به چرخش و تغییر جهت، وضعیت استارتاپ خود را بهبود بخشند.